Zaliczany jest do najcenniejszych zabytków Pomorza Zachodniego. W skład zespołu wchodzą:

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa – ceglana bazylika późnoromańska. Prezbiterium, transept i dwa wschodnie przęsła nawy wzniesiono w latach od 1210 do około 1230. W I połowie XIV w. (przed 1347 r.) dokonano gotyckiej rozbudowy prezbiterium. Budowlę przebudowano w XVI w.  Od 1555 r. w nawie mieścił się spichlerz. W 1720 r. rozebrano nawy boczne, w latach 1851-1852 kościół restaurowano.

Dom Konwersów – zachowane częściowo zachodnie skrzydło trójskrzydłowego klasztoru, wybudowanego w gotyckim stylu przez Opactwo Cystersów na przełomie XIII i XIV w. (skrzydło południowe i wschodnie rozebrano w 1720 r.). Ten trójkondygnacyjny w założeniu obiekt wzniesiono na rzucie wydłużonego prostokąta. Jego granitowe fundamenty kryją dwunawowe, pięcioprzęsłowe, kryte sklepieniem krzyżowo-żebrowym pomieszczenie magazynowe. Sklepienia wsparte są na rzędzie ośmiobocznych filarów. Wyższa kondygnacja wykonana już w cegle o wątku wendyjskim, stanowiła refektarz konwersów. Elewacja zachodnia tej kondygnacji rozczłonkowana jest dziesięcioma ostrołukowymi oknami. Na elewacji wschodniej widnieją zaś ślady sklepień krużganka. Odbudowany w latach siedemdziesiątych XX w. adoptowany został na cele kulturalne.

Dom opata – ceglany, gotycki, zbudowany ok. 1250 r., przebudowany w wiekach XVII i XIX, odbudowany w latach 1985-1986. Zgodnie z tradycją usytuowano go nieopodal zabudowań klasztornych, przy ich południowo-wschodnim narożniku. Z klasztorem łączył go kryty krużganek. Wzniesiony na rzucie prostokąta ulegał wielokrotnej przebudowie. Zachowały się jednak wspaniałe detale architektoniczne nadające mu reprezentacyjny charakter. Największą uwagę przyciąga dwudzielny portal zachodni. Posiada on ciekawie profilowane ościeża (z użyciem cegły glazurowanej) i zachowane fragmenty fresków. Obecnie mieści się w nim biblioteka.

Baszta Więzienna - wybudowana w I połowie XIV w., stanowi relikt obwarowań klasztornych. Usytuowana jest w pobliżu mostu na rzece Płoni.

Stodoła – z XV wieku, ceglana, gotycka, przebudowana w XVIII w. i remontowana w latach 1984-1987. Budynek wzniesiony na planie kwadratu i oskarpowany pierwotnie otwarty był najprawdopodobniej ostrołukowymi arkadami, które później zamknięto i zaopatrzono w okna szczelinowe. Dzisiaj w dalszym ciągu służy jako pomieszczenie magazynowe.